Werken als vrijwilliger in Den Dries? Gewoon zalig!

Zussen Liliane en Marianne Stevens zijn twee superactieve en sympathieke manusjes-van-alles. Ze zijn al zestiger maar stralen de dynamiek en levensvreugde van een vijftigjarige uit. Altijd staan ze klaar om als vrijwilliger in Den Dries de handen uit de mouwen te steken. Liliane is trouwens ook mama van Inge, bewoonster van Den Dries.

Liliane Stevens, actief als vrijwilliger in Den Dries

Beide zussen zijn als het ware in het vrijwilligerswerk gerold en zijn daar trouwens heel blij mee, want “werken als vrijwilliger in Den Dries kleurt onze dag”, zeggen ze vrijwel in koor. “Ik doe net als mijn zus de Wereldwinkel,” vertelt Liliane. “Om de twee weken strijk ik in de vestiging in Wippelgem en houd ik het cafeetje De Lege Tas open. Ik help ook in huis B waar mijn dochter nu al drie jaar lang tijdens de week verblijft. Verder ben ik paraat bij festiviteiten en evenementen zoals de fietstocht. Waar er nood is, help ik mee,” lacht Lilian.

Is er nood aan een extra hand? Dan help ik mee, vol overgave en zeer geëngageerd! Ik ga zo graag met de gasten om. Die eerlijkheid, spontaniteit en openheid, die blijdschap als ze je zien en je herkennen. Dat kleurt mijn leven.
Liliane Stevens

Liliane is blij zich te kunnen bezighouden, ook nu ze met pensioen is. Haar man heeft ze zes jaar geleden verloren, en ook haar andere twee kinderen zijn het huis uit. “Ik heb tijd en bovendien heb ik de “gasten” ontzettend graag. Ze hebben zo’n fijne manier om met mensen om te gaan, en ze kennen me ook al heel goed. Zodra ik toekom, komen ze meteen naar me toe, vertellen over mijn dochter en over wat ze nu weer heeft gedaan,” vertelt Liliane lachend.

Zus Marianne, even geëngageerd vrijwilliger

Zus Marianne is al langer als vrijwilliger in Den Dries aan de slag. “Toen ik vier en een half jaar geleden in pensioen ging, wou ik per se vrijwilligerswerk doen, want ik had zo’n schrik van dat zwarte gat. Iemand stelde me voor het even te proberen in de Wereldwinkel van Den Dries. Ik kreeg meteen een uitnodiging om mezelf te gaan voorstellen en kon direct beginnen. Ik hield de winkel af en toe open en ook alleen maar ‘s avonds, want overdag doen de bewoners van Den Dries dat. Omdat ik méér wou doen, heb ik contact genomen met Ann, coördinator van de vrijwilligers. Ze hoorde me meteen uit, want er is werk genoeg en veel te weinig handen om dat allemaal klaar te krijgen. Zo ben ik terechtgekomen in het cafeetje dat ik nu elke vrijdagmiddag openhoud.

Het vrijwilligerswerk hier is nooit een verplichting. Kan je eventjes niet, dan is dat geen enkel probleem. Je wordt als vrijwilliger super opgevangen, ondersteund en begeleid. En wat je doet, wordt echt op prijs gesteld. In één woord zalig.
Marianne Stevens

Ik doe uiteraard nog steeds de Wereldwinkel, daar help ik de gasten knutselen en leer ik hen hoe ze handwerkjes maken. In Wippelgem is er trouwens een atelier waar de gasten kunnen tekenen en schilderen, en ook daar help ik wat. Sommige bewoners zijn echte kunstenaars en maken uiterst mooie dingen. Via onze arthoteek kunnen geïnteresseerden voor 30 euro per jaar een van die kunstwerken in huis halen en ophangen. Beschouw dit als een kunstzinnige tip,” lacht Marianne.

Opvang, begeleiding en ondersteuning van vrijwilligers in Den Dries is super

De beide zussen zijn laaiend enthousiast over hun werk als vrijwilliger in Den Dries, dat merk je al na een gesprek van vijf minuten. Zo spreken ze vol lof over Ann, de coördinator van de vrijwilligerswerking. “Ann slaagt erin iedereen ontzettend goed op te vangen, te begeleiden en te ondersteunen. Ze geeft je het gevoel dat je echt nodig bent en dat wat je doet, enorm op prijs wordt gesteld,” vertelt Marianne. Ook het contact met de gasten vinden ze zalig, want zo eerlijk. “What you see is what you get,” zegt Liliane. “Als een van de gasten zegt: “Wat heb jij toch iets lelijks aan!”, dan nemen we die opmerking met de glimlach in ontvangst, ze hebben immers geen enkele bedoeling om te kwetsen.”

“Ook als we de bewoners buiten tegenkomen zijn ze altijd superenthousiast, vriendelijk en blij om je te zien,” vult Marianne aan. “Ze kleuren werkelijk onze dag.”

Conclusie?

“We gaan ons werk als vrijwilliger in Den Dries blijven doen, want het is zo zalig! Die wisselwerking tussen ons en die gasten, daar staan we met de glimlach voor op,” vullen beide zussen elkaar lachend aan.

Ook zin om je steentje bij te dragen als vrijwilliger in Den Dries, of ons te helpen bij de organisatie van Rock voor Specials? Neem gerust contact met ons op. We reageren héél snel.